БЕРАГ БЕЛЫХ БУСЛОУ
З неба усю ноч зоркi ляцяць
Хоць ты абрус пасцялi.
Можна гадаць, лёс выбiраць
Долю сваю на зямлi.
Я злаулю зорку-долю маю
На руках яе закалышу
I наплыве усё, што люблю
I запалонiць душу.
Прыпеу: Беларусь – белы край пад буслiным крылом,
Родны край, родны дом – дом с гасцiнным сталом
З чаркай поунай мядовым вiном.
Беларусь – край дзе я абдымаю сяброу,
Дзе мяне зноу i зноу клiча з дальнiх шляхоу
Беларусь – бераг белых буслоу.
Рэчка бяжыць поуненькая
Чыстай жывою вадой
Бьецца яна тоненькай жылкай
На скроне маёй.
I я долю сваю калышу,
Каб шчаслiва на свеце пражыць,
А набяжыць сум на душу –
Ну, дык i ж, рэчка бяжыць.
Прыпеу.
I я долю сваю калышу,
Каб шчаслiва на свеце пражыць,
А набяжыць сум на душу –
Ну, дык i ж, рэчка бяжыць.
Прыпеу.
Беларусь. Белы бусел махнуу мне крылом
I мяне зноу i зноу
Клiча з дальнiх шляхоу
Беларусь – бераг белых буслоу.
I мяне зноу i зноу
Клiча з дальнiх шляхоу
Беларусь – бераг белых буслоу.
Поделитесь с Вашими друзьями: |