Цэнтр даследаванняў беларускай культуры, мовы І літаратуры філіял «Інстытут мовы І літаратуры імя Якуба Коласа І Янкі Купалы»

ҐА́РАЦ м. Гарнец; старая мера сыпкіх і вадкіх рэчываў. Жохава, Пожанькі. ГАРАЦКІ́

Спампаваць 6.25 Mb. старонка 19/51 Дата канвертавання 15.05.2016 Памер 6.25 Mb.

ҐА́РАЦ м. Гарнец; старая мера сыпкіх і вадкіх рэчываў. Жохава, Пожанькі. ГАРАЦКІ́ прым. Гарадскі. Там кварта, а ў нас крушка. Так нас гарацкі́мі звалі. Ой, наша Наталля Іванаўна гърацкая стала, ні баі́цца нічога, ўсё харашо. Заазер’е. ГАРА́ЧА прысл. Горача. Вам ні гърача? Ульянавічы. ГАРА́ЧКА ж. Гарачка. Кап на цябе гаърачка наъпала (праклён). Вялікі Азярэцк. Можа я ўжо ніжывая, с гарачкі ўскочыла, яна так думала. Леснікова. ГАРА́ЧЫ прым. 1. З высокай цеплаадачай. Альховыя дровы, бяроза – гаърачыя дровы. Партызаны. Бярозавыя дровы сама луччы, гарачыя. Станюкі. 2. Моцна нагрэты. Нільзя гарачыю траву даваць каровам, божа спасі́! Чуцькі. ГАРАЧЫНЯ́ ж. Гарачыня, цяпло. Гърачыня па ўсей руцэ разышлася ат укола. Фасаўшчына. ГАРБАНО́СЫ прым. Гарбаносы. Доўгі нос – гарбаносы. Запруддзе, Міцюкова. ГАРБА́Р м. Землякоп. Гарбар – хто къпаў кънавы. Гарадзец. ГАРБА́ТЫ прым. Гарбаты. Гарбаты пляменнік такі́, баба маленькага ўпусці́ла, і ён гарбаценькі ходзіць. Гарадзец, Багданава. ГАРБА́ЦЕНЬКІ памянш. Гарадзец. ГАРБЕ́ЦЬ незак. Гарбець, карпець на працы. Ні нада гарбець, пасці́лкі тыя ткаць, можна купі́ць. Баравікі. ГАРБУ́З м. 1. Гарбуз. Гърбузу нада сеяць, як цяплей. Гарбузы сеяць у начале іюня, холаду баяцца. Партызаны. Полнае семячка – знаць гарбуз паспелы. Розмыслава, Багданава, Гарадзец. 2. Страва з гарбуза. Гурбуза варыла. Пъкалоціш гурбуза і смашны. Гарадзец. ГАРБУЗО́ВЫ прым. Гарбузовы. Гарбузовае семечка парэзала з атравай, перамяшала. Крыса на адну ноч з’ела, на другую, а на трэцюю не трогала. Нямойта. ГАРЗІРО́ЎКА ж. Газаваная вада. Калі́ гързіроўкі прыпрэць, пі! Чуцькі. ГАРКА́ВЫ прым. Гаркаваты. Чорныя грузды гаркавыя. Запруддзе. Валуйі́ растуць, як чашкі, яны гъркавыя. Партызаны. Яны гъркавыя, вуўнянкі. Каралі. Плотка – бізуўкусная рыбіна, гъркава ў голуві́. Сянно. Мідуні́ца расцець, белым цвіцець, яна цвёрдая і гаркавая. Марозаўка, Вялікі Азярэцк. ГАРКА́ВІНЬКІ памянш. Валуй гъркавінькі, ні прыхадзі́лъся салі́ць. Дольдзева, Марозаўка. ГАРКАТА́ ж. Горыч, гарката. За шчаку тъбакі і ссець тую гъркату. Багданава. ГАРКА́ЦЬ ж. Тое ж. Красныя сыраешка аддаець, у яе гъркаці [болей]. Пожанькі. Раскладзём капусту, з яе выйдзіць гъркаць, гъркаці́ німа. Вялікі Азярэцк, Чуцькі. У плоткі гъркаць ёсь. Сянно. ГА́РКАЦЬ незак. Гагатаць. Гусі гаркаюць. Багданава. ГАРКА́Ч м. Горыч, гарката. Капуста гарэніць, пакуль гаркач выйдзе з яе. Вялікі Азярэцк. ГА́РКНУЦЬ зак. Гаркнуць, злосна гаўкнуць. Сабака гаркнула, я забалела. Міцюкова. ГАРКУ́ША ж. Гаркуша (грыб). Сянно. ГАРКУ́ШКА ж. Тое ж. Гаркушкі мы бяром. Сянно. ГАРЛАВІ́НА ж. 1. Горла. Гарлаві́на у каровы, гор’е. Парэчча. 2. Трубка ў горне (у кузні). Ат меху ідзець гърлаві́на с кірпіча [з каптура] на выхът, дзе сыпліцца вуголля. Запруддзя. ГАРЛА́Ч м. Гарлач; збанок для малака. Гарлачы з глі́ны раньшэ былі́. Буй. Гарлач біз ручкі. Леснікова. Гарлачы бываюць з ручкай, бываюць бяз ручкі. Кляпчэва, Багданава. У нас гырлачы чомбырым паруць. Дольдзева. Карову падоіш, працэдзіш мъылако ў гарлач, ські́сьнець, верх еты сьні́меш сьмітану, масла саб’еш. Запруддзе. Гарлач – эта малако раньшэ лілі́. Марозаўка, Леснікова, Нямойта. Гарлачы з глі́ны, выпаляць іх, малако цадзі́лі. Закур’е. ГАРЛА́ЧЫК памянш. У мяне есць гърлачък для мълака. Вялікі Азярэцк. Гаърлачык ат кі́слага маълака. Закур’е, Неўгадава. ГАРЛА́ЧЫК м. Званочак (кветка). Гарлачыкаў нарвала, такі́я во каляныя, кармяныя. Міцюкова. ГАРЛЯ́НКА ж. 1. Гарлянка (расліна). Гарлянка, як у горле балі́ць, стопіш, пап’еш і праходзіць. Каралевічы. Гърлянкі нада нарваць, папарыць. Гърлянка, як у горлі балі́ць, бувала тапі́лі да пілі́. Багданава, Алексінічы. Тръва гърлянка. Параць яе, нът парай сідзяць. Вялікі Азярэцк. Сёліта гърлянкі ні назберыла. Дуброўкі. 2. Хвароба горла. Гърлянка – як у горлі балець станіць. Каралевічы. Гърлянка – глотка балі́ць. Манголія. Гърлянка, як забалі́ць у горле. Багданава, Вялікі Азярэцк. ГАРЛЯ́ЦЬ незак. Гарлапаніць, гарланіць. Гарляем адну песню. Гърляем песні да рання. Чуцькі. ГАРМАНІ́СТ м. Гарманіст. Мальцы гърмані́ста давалі, дзеўкі – хату. Партызаны. ГАРМО́НІК м. Гармонік, гармонь. Гармонік зайіграіць – су сі́х дзіравень сабіраюцца. Бувае й музыка іграець на гармонік. Вялікі Азярэцк. Гармонік быў да многіх лет. Каралевічы. Ніхто дайжа й гармоніка ня чуў: кап хто пі́снуў, кап хто ві́снуў. Самсоны. Музыка была, гармонікі ігралі. Гарадзец, Запруддзе. ГАРМО́НІЧКІ мн. ◊ У ГАРМО́НІЧКІ. У складкі, складваючы адно на адно. У гармонічкі складзеш яго, скут. Турава. ГАРМО́ННЫ прым. Звязаны з гармонікам (гармонню). Павёз я сваю гармонь нъ гармонны рынък у О́ршу. Сянно. ГАРМО́ШКА ж. Гармонік, гармонь. Іграў харашо дзед на гармошку. Цясішча. ГАРНАСТА́Й м. Гарнастай. Гарнастаі гладка белыя. Гърнастай – ён белай. З іх вырабатваюць кожычкі, яны цэнныя. Багданава. Гърнастайі белыя, паўбі́лі йіх. Запруддзе. ҐАРНІ́З м. Карніз. Пірасяленцы тут, самі ґарні́зы павесілі. Багданава. ГА́РНІЦ, ҐА́РНІЦ м. 1. Гарнец; старая мера сыпкіх і вадкіх рэчываў. Ґарніц – эта мерка была такая. Дзень атработаіш – ґарніц зірна дась. Скока гарнцъў? Ґарніц – мерка была, бес крышкі. Кляпчэва, Рулёўшчына. Ґарніц плялі́ с саломы, муку браць. Ґарніц жыта быў і тры фунты, і дзесяць. Лупкі, ґарніц быў і пяць фунтаў і сем фунтаў. Ґарніц гарэлкі тожа быў [тры літры]. Вялікі Азярэцк. Ґарніц меншы, як лупка. Дольдзева, Пожанькі. Ґарніц – бутылкі такі́я, лі́тры тры. Заазер’е. Ґарніц лі́траў і калі пяці́, і дзісяці́, і па тры лі́тры. Ґарніц – эта кілаграм дзесяць, наверна. Былі́ гарнцы, чыцьвярык, лупкі. Марозаўка. 2. Саламяная ці драўляная пасудзіна такой меры. Гарцы плялі́ з саломы. Поўвідра улезіць у яго. Багданава. А ета ґарніц дзірвянны. Фасаўшчына, Савінічы. ГА́РНІЧАК памянш. Гарнічкі плялі́ с саломы муку браць сві́нням. Вялікі Азярэцк. ГАРНО́ н. Горан. Гарно ў кузні запръста дзелъць. Запруддзе. ГАРНУ́ШАК м. Гаршчок з шырокім рылам, пузаты. Гарнушък – у печку ставілі сьмітану. Савінічы. ГА́РНЭК м. Тое ж. Сестра прышла с гарнэкам ка мне. Ульянавічы. ГАРО́ВАНЫ, ГУРУВА́НЫ дзеепрым. Гаротны, няшчасны. Баба гарованая, удавой засталася. А зяць харошы, сам гуруваны. Багданава. Дзед не гарованы, найдзе што з’есць. Парэчча. ГАРО́Д, ГАРО́Т м. Агарод. Лес быў чуць ні да гароду. Гароду есь, толькі пашы, баба. Нямойта. Пайкі даюць на карову, сена хватаіць, на гародзі сеілі. Фасаўшчына. Гарот вымяк. Фасаўшчына. Прыехалі дзеці, гарод трохі засеялі. Майму гароду дажджы нада – высокі. У гародзі пъсадзі́ла куркурузу, а нам далі ў полі. Алексінічы. Увесь гарод ні паллеш, а толькі градкі. Гарот я пасеіла ў Торбінцы. Партызаны, Багданава, Вялікі Азярэцк, Каралевічы, Серкуці, Чуцькі. Дый два гароды у сястры. Неўгадава. ГАРО́ДНІНА ж. Агародніна. Ня дужа ураджай на гародніну. Вялікі Азярэцк. Гародніну падрылі краты. Серкуці. Гародніна ў гэтым годзе будзіць. Партызаны. ГАРО́ДЧЫК м. Агародчык, кветнік. Сярэнь расла ў гародчыку і ябланька. Нямойта. ГАРО́Х м. 1. Гарох (расліна). Гарох пасеялі з гарчыцай, ён пляцецца і стаі́ць, апора яму. Партызаны. Гарох любіць глі́нку [гліністую глебу]. Пожанькі. Гарох събярэш граблямі ў кучкі, малаці́лі цапамі. Неўгадава. 2. Насенне расліны. Гарох жоўцінькій быў. Каралі. У Каляды боб ясі́, гарох – дзічы за тое выскачаць (прыкмета). Багданава. ГАРО́ХАВЫ прым. Гарохавы, прыгатаваны з гароху. Гарохъвъя бліны пяклі́, жоўцінькіе. Гарохъвъя бліны к Кълядъм пяклі́. Каралевічы. ГАРО́ХВІНА ж. Сцябло гароху. Гарохвіны ні ядуць каровы. Заазер’е. Гарохвіны ня есць скот. Гарохвіны – сцебель, як змалоціць. Міцюкова. ГАРО́ХВІШЧА н. Гарохавішча; поле, дзе рос гарох. Міцюкова. ГАРО́ШЫНА ж. 1. Гарошына, гарохавае зерне. Гарошыну ўкі́нем у горла курынае – дзеці бавяцца. Буй. 2. Жаўлак, гузак у форме гарошыны. Ві́цебскія медзікі къпалі бульбу, абнаружылі на грудзі́ ў мяне, як гарошыну. Нямойта. ГАРСЕ́НЗІЯ ж. Гартэнзія. Гэта гарсензія, як цвіці́ць, букеты бальшыя. Міцюкова. ГАРСО́ЎКА, ГАРЦО́ЎКА ж. Бутля (гарэлкі) ёмістасцю тры літры. Бацька дваццаць пудоў насі́ў: закладаліся па гарсоўцы. Закладаліся на гарцоўцы: чатыры чалавекі нёс на сабе. Міцюкова. ГАРУ́ШКА ж. Горка, невялікі ўзгорак, узвышша. У нас тутыцька гарушка, а радъм балота. Алексінічы. Гарушка будзіць нібальшэнькая. Партызаны. З гарушкі ехаў і бах – звалі́ўся. Як іду пыд гару, мне луччы, а як з гарушкі, мне хужэй. Запруддзе, Кішуроўшчына, Самсоны. Тут гарушка, як трактару хадзі́ць? З гарушкі дзеці катаюцца. Закур’е. Мая бацькъўшчына была на гарушцы. Неўгадава. Къла возіра Слідзяцкъя ёсь гарушка. Дуброўкі. ГАРУ́ШАЧКА памянш. У нас поля – ўсё гарушъчкі. Самсоны. Тут за гарушъчкай возіра. Малы Азярэцк, Заазер’е, Кішуроўшчына, Самсоны. ГАРЦАВА́ЦЬ незак. Бегаць, насіцца. Ласка дзярэць карову, а карова гарцуйіць [па хляве]. Чуцькі. ҐА́РЧЫК м. Гарнец; мера ад трох да дзесяці фунтаў або бутэлек. Я ґарчык вынісла жыта. Вялікі Азярэцк. ГАРЧЫ́ЦА ж. Свірэпа. Гарчыцу – у сілос з гарохам. Партызаны. ГАРЧЭ́ЙШЫ прым. Больш горкі. Можа гуркі́ і гарчэйшые. Вялікі Азярэцк. ГАРШО́К м. Гаршчок. Гънчар дзелаў гърлачы і гаршкі́. Апечкі, Леснікова. Гаршкі́ з глі́ны ў печку ставілі. Заазер’е. Гаршком грошы мерылі – звонкую манету. Каралевічы. Гаршкі́ чорныя куплялі, з глі́ны. Буй. ГАРШЧО́ЧАК, ГАРШЧЭ́ЧАК памянш. Гаршчочкі былі́, гърлачы, гаршкі́, лошкі дзірвянные. Гарадзец. У гаршчэчак збіраюць смітану, у печку, аттопіцца, сальеш і калоціш. Смітану ў гаршчэчык збірала матка. Турава. ГАРЫ́СТЫ прым. Гарысты. Я ехуў з дзедъм, там гарыстыя места, і конь папудзіўся. Самсоны. ГА́РЫЦЦА незак. Імкнуцца. У горад гаруцца усе маладыя. Розмыслава. ГАРЭ́ЛАШНЫ прым. З-пад гарэлкі, у якім змяшчалася гарэлка. Здъла гарэлышныя бутэлкі, то йдзі, баба, зъ гарэлкъй. Фасаўшчына. ГАРЭ́ЛКА ж. Гарэлка. А яны гарэлкі паставюць, дадуць бутэльку. Запруддзе. А гарэлка с хлеба, / і яе піць трэба, / А хто гарэлкі ня п’ець, / ніхай таму запрэць (з песні). Каралевічы. Толькі гарэлка язву вылечыла. Баравікі. Прыці́снулі зъ гарэлкъй і лунула. Запруддзе. Мъхаморы красныйі нъ гарэлцы нъстайівъюць. Цясішча. З дурні́ц брат гарэлку гнаў. Кішуроўшчына, Багданава, Фасаўшчына. Гарэлкуй рукі абмыла, пчолы гарэлку любюць. Неўгадава. ГАРЭ́ЛАЧКА памянш. Як да гарэлачкі, я ж сама, а як работаць, так ні́ма (прыпеўка). Вялікі Азярэцк. ГАРЭ́ЛЛЯ н. Пагарэлішча. Дзе згарэлы дом, лажысся на гарэлля. Міцюкова. ГАРЭ́НІЦЦА незак. Гарэць. У нас хаты ні гарэнілісі, нічога. Неўгадава. ГАРЭ́НІЦЬ, ГАРЭ́ЙНІЦЬ незак. Гарэніць, мець горкі прысмак. Падгробы гарэніют, йіх атварыют. Карпавічы. Капуста гарэйніць, пакуль гаркач выйдзе з ніе. Вялікі Азярэцк. ГАРЭ́ЦЬ незак. 1. Гарэць. А тады пъдыйшоў і скъзаў: «Брат, гарым!» Міцюкова. Тады лучынка гарэла, я трохі помню. Запруддзе. 2. Смылець ад укусаў, апёкаў. Я яе рукамі голымі рву [крапіву], пстрыкаіцца, рукі гараць. Заазер’е. Пясок, дык гараць падошвы. Багданава. 3. Цвісці (пра агуркі). Гарэлі яны, гэтыя агуркі́. Партызаны. ◊ ГАРЫ́ ТЫ (ЯНО́) ГА́РАМ (праклён). Пра пільную неабходнасць, патрэбу ў нечым. 1. Гары ты гарам, паедзім у Ві́цебска. Запруддзе. Гары яно, цяпер позна зубы станаві́ць. Ракаў Засценак. 2. Нізашто, ні ў якім выпадку. Гары яно гарам – абазляцца з працсідацелям. Партызаны. ГАСІ́ЦЬ незак. Выключаць. Утрачкам пакупаю дзяцёнка, спаўю, а цяпла гасі́ць некалі – пятнаццаць дзянькоў ні гасі́ла. Цясішча. ГАСПАДА́Р м. □ Як жыта красуе, дак гаспадар галасуе. Багданава. ГАСПО́ДЗЬ м. ◊ ГАСПО́ДЗЬ НА СВЕ́ЦІ! Выгук пры незвычайным здзіўленні. Гасподзь на свеці! – так ругаюцца – уцікай. Запруддзе. ◊ ГАСПО́ДЗЬ МОЙ БОГ! Тое ж. Што там было, гасподзь мой бог! Ульянавічы. ◊ ГАСПО́ДЗЬ ВІСО́КІ. Тое ж. Людзей – гасподзь вісокі! Брэшуць так, гасподзь вісокі, як брэшуць. Партызаны. ГАСУДА́РЫНЯ ж. Жонка, гаспадыня. Каб мъя гусударыня жыла, то б нъ руках насі́ў. Закур’е. ГАСЦІ́НЕЦ м. Гасцінец, пачастунак. Прывязуць гасці́нец. Леснікі. ГАСЦІ́НЕЦ м. Гасцініца, гатэль. Новы гасці́ніц пастроін, харашо там. Багданава. ГАСЦІ́ЦЬ незак. Гасцяваць, частавацца. У первую очырыдзь ехалі к мыладзёну маладухіны бацькі́, і там ужо гасці́лі. Серкуці. Іна усюдых гасці́ць. Багданава. ГАСЦЯВА́ЦЬ незак. Частаваць. Госці прыедуць – няма чым гасцяваць. Міцюкова. ГАТАВА́ЦЦА незак. Гатаваць, варыць страву. Первая гатуецца поліўка. Фасаўшчына. ГАТАВА́ЦЬ, ГАТУВА́ЦЬ незак. 1. Гатаваць, рыхтаваць. Як гатуюць на стол мёртвых, так і тады гътувалі. Нямойта. 2. Нарыхтоўваць, квасіць. У бочках капусту гатуем. Вялікі Азярэцк. ГА́ТАРШЧЫК м. Рабочы лесапільні, які тачыў пілы. Работаў гатършчыкам на пілъраме. Пілы стаяць, і туды браўно патсоўваюць, ён наводзіў гэтыя пі́лы. Баравікі. ГАТО́ВАЕ н. Несаматужна зробленае, тавар фабрычнай вытворчасці. Цяпер выгада жыць: усё гатовае. Дуброўкі. ГАТО́ЎНАСЦЬ ж. Гатовы, звараны, падрыхтаваны. Куцця – чыста выбіраюць пшані́цу, кіпіцяць яе, ні да гатоўнасці, із мёдам разводзюць. Карпавічы. ГАТУ́-ГАТУ́ выкл. Выгукі, якімі адганяюць ваўкоў. Гату-гату, ваўкі́! – крычалі бабы. А ён паследнію згароду піралез і пашоў у лес. Міцюкова. ГА́ЎКАЦЬ незак. Гаўкаць, брахаць. Сабака гаўкаіць і брэшыць. Дольдзева. ГАФТ, ҐАФТ м. Ажурная тканіна. Ґафт такоя, як кружава. Багданава. Ґафту кусочак быў, гафтам абшыла. Нямойта. Гафт прышывалі. Самсоны. ГАФТАВА́ЦЬ, ҐАФТАВА́ЦЬ, ҐУХТУВА́ЦЬ незак. 1. Рабіць гафт. Ґафтаваць сама ґафтавала. Кляпчэва. А я ґухтуваць умела усе гета. Савінічы. 2. Упрыгожваць, абшываць гафтам. Гафтавала камбінацыю. Кляпчэва. ҐА́ХАР м. Кавалер, хлопец, які заляцаецца да дзяўчыны. Мо які́ ґахар хадзі́ў нанъчкі? Дольдзева. А іна с этым гахрам сваі́м ездзіць на машыне, а ён нудзіцца. Вялікі Азярэцк. ГАЦА́К м. Блін з перамёрзлай бульбы. Бульбу збіралі, як перамерзніць, астаецца толькі кръхмал, і тады укапаем, збіраім і таўчом, і такі́я пяклі́ бліны, гацакі́, а хто ташноцікі зваў. Серкуці. ГАЦІ́ЦЬ незак. ◊ ХОЦЬ ГАЦЬ ГАЦІ́. Вельмі многа, вялікая колькасць чаго-н. Хоць ты гаць гаці́ – столькі дроў загатовіць. Дольдзева. ГАЦЬ ж. Гаць; насып, насціл цераз балота. У гетай гаці чуць праехалі. Партызаны. ГА́ЧЫК м. Матыка. Скапваць гачык, ён без зубцоў. Закур’е. ГБА́ЛА, ҐБА́ЛА н. Прылада, пры дапамозе якой гнулі палазы, дугі і інш. Гбала к сцяне і на гета гбала гнулі дугі. Запруддзе. І паруць і гнуць на гбала палоззя. Міцюкова. Гбала – эта гнуць дугу з палкі, каторая ня лопаіцца. Кляпчэва. Гбала – гнулі пълазы на сані, з дзерва талстога. Ґбала з тоўстъга дзерава высікалъся. Турава. І гбала пакажу, як пълазы [гнуць]. Марозаўка. ГБАЦЬ незак. Гнуць. Гбалі дугі. Запруддзе. ГВАЗДАДЗЁР м. Прылада для выцягвання цвікоў. Гваздадзёрам гвазды выцягваюць, жалезны, з двух кончыкаў, падсодзіш цясней гвозд і выдзернеш. Вялікі Азярэцк. Як палы перасцілаюць, крупныя гвоздзя вытаскваюць гваздадзёрам. Запруддзе. Гвоздзя вымаць быў гвъздадзёр. Гвъздадзёр у ві́дзі лома, а другі́ во, як мълаток. Лом-гваздадзёр і мълаток-гваздадзёр. Жохава. Гвъздадзёр быў – раздвоенаё зялеза. Манголія. ГВАЗДЗІ́К м. Гваздзік. Гваздзікі́ цвіцяць пад вакном. Багданава. ГВАЛТ, ҐВАЛТ м. 1. Крык, шум, лямант. Гвалт тожа, як крычаць. Манголія. Ці мала было тады ґвалту, крыку, ръзарэння. Гарадзец. Як справілі ґвалт, як справілі крык. Міцюкова. Гвалт пъдняла, але я знаю, яе рука пъхадзі́ла. Нямойта. 2. Прымяненне фізічнай сілы. Во гвалтуюць. Кажа [бацька]: кладзі́ зат, то гвалт! [і дзіця падымала гвалт]. Багданава. ҐВА́ЛТАВАЦЬ незак. Біць, прымяць фізічную сілу. Багданава. ҐВА́ЛТАНЬКІ прысл. Роспачна (?). Ульянавічы. ГВОЗД м. Цвік. На сцяне гвозд. Запруддзе. Унука папрасі́ў гвозд убі́ць. Багданава. Гваздэ бальшэя і малые. Вялікі Азярэцк, Запруддзе. ГВО́ЗДЗЯ н. зб. Цвікі. Гвоздзя набіваеш. Апечкі. ГЕ́БЛІК м. Невялікі гэбель, рубанак. Быў геблік апчышчаць, штоп быстрэй як можна накрыць. Сукрэмна. ГЕКТА́Р, ГЕ́КТАР, ГАКТА́Р м. Гектар. Давалі, каму маласямейным, пуўтура гектары, у каго большы сям’я – два гектары, шчэ большая – тры гектары давалі зямлі́. Леснікова. Гектар буракоў далі́ выпалаць. Къла гектъра зямлі́ тая увалока. Нямойта. Лёну выбяры два гектары. Кляпчэва. Раньшы надзел, як цяпер гектары. Чатыры гектары у тым надзеле. Самсоны. Ні́ва буваіць шэсь гактар. Гарадок. ГЕРМА́НЕЦ м. Немец. Германцы тут і пілі́ і гулялі. Запруддзе. ГЕСТА́ПАВЕЦ, ІТА́ПАВЕЦ м. Гестапавец. Гестапаўцы тут ці былі́, ня помню, немцы у нас былі́. Ітапаўцы нъда мной стъялі. Нямойта. ҐЕ́СТКА ж. Какетка, гестка. С ґесткамі кофты, курткі шылі. Багданава. З ґесткамі кофту пашыйця мне. Нямойта. ҐЕ́СТАЧКА, ГЕ́СТАЧКА памянш. Вот так вот ґестъчка была, дзяцём плаційкі шылі, бывала ні хватаіць, то дзелълі. Гарадзец. У кофтачцы толькі была гестъчка. Запруддзе. ГІ́БЕЛЬ ж. Шмат, многа. Чарвей гі́бель у сырках. Запруддзе. Бумагі гі́бель ёсць цяпер у печку паттапі́ць. Станюкі. ◊ ДА ГІ́БЕЛІ. Тое ж. Жукі́ на бульбу уселі, лічынак да гі́белі. Партызаны. ГІ́БКІ прым. Гнуткі. Яе стругалі, штоп была больш гі́бкъя. Дольдзева. ҐІБНО́С, ҐІМНО́З м. Гіпноз. У таго злодзіга ґімноз ёсь. Ай-ё. Леснікова. ҐІБНО́С. Манголія. ГІ́БНУЦЬ незак. Гінуць, знікаць, прападаць. Сколькі іх гі́бніць, шахцёраў. Малы Азярэцк. А людзі гі́блі ў лясу. Ульянавічы. ГІБУ́ШЧЫ прым. Вельмі гнуткі. Сдзелаіць палку гібушчую, іна згінаіцца. Фасаўшчына. Каталог: uploads uploads -> Конкурс для маладых журналістаў 4 Майстэрня грамадзянскай актыўнасці для моладзі 5 uploads -> Кроніка грамадскага жыцця Гарадзеншчыны ад грамадскага аб’яднання uploads -> Гданьск пачынаецца ў наваградку пралог як заўсёды, сонца мела uploads -> Вучэбны матэрыял да ўрока №9 М. М. Брылеўскі uploads -> Штомесячны агляд эканомікі беларусі uploads -> Клуб Лакальных Лідэраў 6 Семінар у Вільні для журналістаў 7 конкурс адукацыйных матэрыялаў 8 конкурс uploads -> Віктар Крэс панятоўскія-крэпышы герба «юноша»: радавод старажытнага uploads -> 18 кастрычніка 2012 г. 1522 Аб узнагароджанні Ганаровай uploads -> Клубы і аматарскія аб’яднанні Назва бібліятэкі uploads -> Клубы і аматарскія аб’яднанні сеткі публічных бібліятэк Стаўбцоўскага раёна Спампаваць 6.25 Mb. Поделитесь с Вашими друзьями: