Кодэкс рэспублікі Беларусь аб культуры

Унесены Саветам Міністраў

Прыняты Палатай прадстаўнікоў

Гэты Кодэкс накіраваны на рэгуляванне грамадскіх адносін у сферы культуры, а таксама на ўстанаўленне прававых, арганізацыйных, эканамічных і сацыяльных асноў культурнай дзейнасці ў мэтах захавання і выкарыстання культурных каштоўнасцей, развіцця арганізацый культуры і забеспячэння агульнадаступнасці культурных даброт.

АГУЛЬНАЯ ЧАСТКА

РАЗДЗЕЛ I

ГЛАВА 1

1. 
   Асноўныя тэрміны, якiя прымяняюцца ў гэтым Кодэксе, і іх азначэнні
   

аб’екты культурнай iнфраструктуры –– капітальныя пабудовы (будынкі, збудаванні), памяшканнi i iншая нерухомая маёмасць, якiя прызначаны (выкарыстоўваюцца) для ажыццяўлення i (або) забеспячэння культурнай дзейнасцi;

арганiзацыя культуры –– юрыдычная асоба, якая ажыццяўляе ў якасцi асноўнай дзейнасцi культурную дзейнасць;

гісторыка-культурныя каштоўнасці –– культурныя каштоўнасці, якія маюць адметныя духоўныя, мастацкія і (або) дакументальныя вартасці і якім нададзены статус гісторыка-культурнай каштоўнасці;

дзеячы культуры і мастацтва –– работнікі культуры і творчыя работнікі, якія маюць ганаровыя званні Рэспублікі Беларусь у сферы культуры і (або) іншыя дзяржаўныя ўзнагароды Рэспублікі Беларусь за дасягненні ў сферы культуры;

карыстальнік гісторыка-культурнай каштоўнасці –– юрыдычная асоба, за якой гісторыка-культурная каштоўнасць замацавана на праве гаспадарчага распараджэння або аператыўнага кіравання;

культура –– сукупнасць культурных каштоўнасцей і культурная дзейнасць;

культурная дзейнасць –– дзейнасць па стварэнні, аднаўленні (адраджэнні), захаванні, ахове, вывучэнні, выкарыстанні, распаўсюджванні i (або) папулярызацыi культурных каштоўнасцей, прадастаўленні культурных даброт, эстэтычным выхаванні грамадзян Рэспублікі Беларусь, замежных грамадзян і асоб без грамадзянства (далей, калі не вызначана іншае, –– грамадзяне), арганiзацыi культурнага адпачынку (вольнага часу) насельнiцтва;

культурныя даброты –– культурныя каштоўнасці, што прадастаўляюцца, работы і (або) паслугі, што выконваюцца (аказваюцца) юрыдычнымі асобамі, грамадзянамі, у тым ліку індывідуальнымі прадпрымальнікамі, якія ажыццяўляюць (займаюцца) культурную дзейнасць, для задавальнення духоўных патрэбнасцей грамадства, станаўлення і развіцця асобы;

культурныя каштоўнасцi –– створаныя (пераўтвораныя) чалавекам або цесна звязаныя з яго дзейнасцю матэрыяльныя аб’екты i нематэрыяльныя праяўленнi творчасцi чалавека, якiя маюць гiстарычнае, мастацкае, навуковае або iншае значэнне;

культурны праект –– сукупнасць дзеянняў, накіраваных на дасягненне вынікаў культурнай дзейнасці, зыходзячы з вызначаных рэсурсаў, тэрмінаў, патрабаванняў да якасці, уліку дапушчальнага ўзроўню рызыкі;

мастацкая творчасць –– стварэнне твораў мастацкай літаратуры і мастацтва, іх выкананняў і (або) іх выкананне;

работнік культуры –– грамадзянін, які ажыццяўляе культурную дзейнасць на пасадзе, прадугледжанай кваліфікацыйным даведнікам пасад служачых, якія заняты ў культуры, а таксама кіраўнік арганізацыі культуры, падраздзялення арганізацыі культуры і іншай юрыдычнай асобы, якое ажыццяўляе культурную дзейнасць, і іх намеснік (намеснікі), да службовых абавязкаў якога (якіх) адносяцца пытанні ажыццяўлення культурнай дзейнасці;

сфера культуры –– галіна сацыяльнай сферы па ажыццяўленні і забеспячэнні культурнай дзейнасці ў адпаведнасці з напрамкамі, прадугледжанымі артыкулам 80 гэтага Кодэкса;

творчая дзейнасць –– вiд культурнай дзейнасцi, якi ўключае мастацкую творчасць i iншую iнтэлектуальную дзейнасць, што завяршаецца з’яўленнем новага, які раней не існаваў, вынiку iнтэлектуальнай дзейнасцi ў сферы культуры;

творчы работнік –– грамадзянін, які ажыццяўляе творчую дзейнасць незалежна ад таго, з’яўляецца ён членам творчага саюза ці не;

уласнік гісторыка-культурнай каштоўнасці –– Рэспублiка Беларусь, адмiнiстрацыйна-тэрытарыяльная адзiнка Рэспублiкi Беларусь, юрыдычная асоба, грамадзянін, у тым ліку індывідуальны прадпрымальнік, якім належаць правы валодання, карыстання і распараджэння гісторыка-культурнай каштоўнасцю.

2. Змест асобных тэрмінаў, якiя выкарыстоўваюцца ў гэтым Кодэксе, вызначаецца ў адпаведных артыкулах гэтага Кодэкса.

2. 
   Асноўныя прынцыпы, на якіх грунтуюцца грамадскія адносіны ў сферы культуры
   

прызнанне культуры ў якасцi аднаго з галоўных фактараў самабытнасцi народа Беларусі, нацыянальных супольнасцей, якiя пражываюць у Рэспублiцы Беларусь, пераемнасцi пакаленняў, а таксама ў якасцi асновы для станаўлення і развiцця асобы;

прыярытэт развiцця беларускай нацыянальнай культуры і свабоднага развiцця культур усiх нацыянальных супольнасцей, якiя пражываюць у Рэспублiцы Беларусь;

захаванне i развiццё культурных каштоўнасцей, іх распаўсюджванне на карысць iнтарэсаў асобы i грамадства;

адраджэнне, захаванне i развiццё нацыянальных культурных традыцый;

агульнадаступнасць культурных даброт, забеспячэнне магчымасці для далучэння грамадзян, якія пражываюць у сельскіх населеных пунктах, інвалідаў і іншых фізічна аслабленых асоб да культурных даброт;

зберажэнне i памнажэнне гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны;

ахова аўтарскага права і сумежных правоў;

забеспячэнне i абарона канстытуцыйнага права кожнага на ўдзел у культурным жыццi;

свабода творчай дзейнасці;

разнастайнасць напрамкаў, форм, жанраў i стыляў у мастацкай творчасці;

спалучэнне дзяржаўных i грамадскiх iнтарэсаў, правоў і свабод грамадзян у сферы культуры;

забеспячэнне роўнасцi правоў i магчымасцей грамадзян у стварэнні і выкарыстанні культурных каштоўнасцей, недапушчальнасць устанаўлення пераваг i прывiлей у сферы культуры, якiя супярэчаць заканадаўству;

недапушчальнасць манапалiзму ў культуры i манапалiзацыi культурнай дзейнасцi;

фарміраванне і развіццё канкурэнтнага культурнага асяроддзя;

арыентацыя на нацыянальныя i агульначалавечыя каштоўнасцi, лепшыя ўзоры беларускай нацыянальнай і сусветнай культуры, якія маюць важнае сацыяльна-культурнае значэнне, прыярытэт культурных каштоўнасцей, якiя носяць высокамастацкi i высокамаральны характар;

узаемадзеянне беларускай нацыянальнай культуры з культурамi iншых народаў i яе iнтэграцыя ў сусветную культуру;

сцвярджэнне і распаўсюджванне гуманiстычных iдэй, навуковых ведаў і дасягненняў сусветнай культуры, сцвярджэнне высокiх маральных пачаткаў у грамадскiм жыццi, фармiраванне эстэтычнага жыццёвага асяроддзя.

3. 
   Суб’екты культурнай дзейнасці
   

грамадзяне, у тым ліку работнікі культуры, творчыя работнікі, спонсары і мецэнаты культуры;

арганізацыі культуры, установы адукацыі, навуковыя арганізацыі, іншыя юрыдычныя асобы і іх падраздзяленні, якія ажыццяўляюць культурную дзейнасць;

калектывы мастацкай творчасці, якія не з’яўляюцца арганізацыямі культуры і падраздзяленнямі юрыдычных асоб;

творчыя саюзы, іншыя грамадскія аб’яднанні ў сферы культуры;

дзяржаўныя органы і органы тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання;

міжнародныя арганізацыі і міждзяржаўныя ўтварэнні;

іншыя юрыдычныя асобы, у тым ліку спонсары культуры, якія садзейнічаюць развіццю культуры.

ГЛАВА 2
ЗАКАНАДАЎСТВА АБ КУЛЬТУРЫ І ЯГО ДЗЕЯННЕ

4. 
   Заканадаўства аб культуры
   

2. Калi мiжнароднымi дагаворамi Рэспублiкi Беларусь устаноўлены iншыя правiлы, чым тыя, якiя прадугледжаны гэтым Кодэксам, то прымяняюцца правілы мiжнароднага дагавора.

5. 
   Грамадскія адносiны, якiя рэгулююцца заканадаўствам аб культуры
   

захаванне і выкарыстанне культурных каштоўнасцей;

увоз і (або) вываз, вяртанне культурных каштоўнасцей;

ахова гiсторыка-культурнай спадчыны;

ахова археалагічнай спадчыны;

бiблiятэчная справа;

музейная справа;

народныя мастацкія рамёствы;

кiнематаграфiчная дзейнасць;

арганізацыя і правядзенне культурных мерапрыемстваў;

дзейнасць прафесійных калектываў мастацкай творчасці;

дзейнасць непрафесійных (аматарскіх) і аўтэнтычных фальклорных калектываў мастацкай творчасці;

арганiзацыя культурнага адпачынку (вольнага часу) насельнiцтва;

дзейнасць па эстэтычным выхаванні;

заахвочванні ў сферы культуры;

мiжнароднае супрацоўнiцтва ў сферы культуры;

iншыя напрамкi, звязаныя з ажыццяўленнем i забеспячэннем культурнай дзейнасцi, калi iншае не вызначана гэтым Кодэксам.

6. 
   Дзеянне заканадаўства аб культуры па коле асоб
   

7. 
   Адказнасць за парушэнне заканадаўства
   аб культуры
   

2. Дысцыплiнарная i iншая адказнасць за парушэнне заканадаўства аб культуры, не ўказаная ў пункце 1 гэтага артыкула, устанаўлiваецца актамі заканадаўства.

ГЛАВА 3
ДЗЯРЖАЎНАЯ ПАЛІТЫКА І ДЗЯРЖАЎНАЕ
КІРАВАННЕ Ў СФЕРЫ КУЛЬТУРЫ

8. 
   Напрамкі дзяржаўнай палiтыкi ў сферы культуры
   

захаванне, развiццё i распаўсюджванне беларускай нацыянальнай культуры i мовы;

забеспячэнне рэалізацыі правоў і законных інтарэсаў грамадзян у сферы культуры;

забеспячэнне аховы гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны;

стварэнне дзяржаўных арганізацый культуры і садзейнiчанне развiццю іх матэрыяльна-тэхнiчнай базы;

стварэнне ўмоў для супрацоўніцтва ў сферы культуры дзяржаўных органаў з камерцыйнымі арганізацыямі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі;

стварэнне ўмоў для развіцця юрыдычных асоб усіх форм уласнасці, якія ажыццяўляюць культурную дзейнасць, аказанне ім падтрымкі ў рэалізацыі культурных праектаў на конкурснай аснове;

стварэнне ўмоў для прыцягнення сродкаў спонсараў і мецэнатаў культуры, іншых юрыдычных асоб, грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, для фінансавання культуры;

распрацоўка і рэалізацыя дзяржаўных, рэгіянальных і галіновых праграм, накіраваных на захаванне і развіццё культуры;

рэалiзацыя дзяржаўных мiнiмальных сацыяльных стандартаў у сферы культуры;

стварэнне спрыяльных умоў для эстэтычнага выхавання грамадзян;

абарона грамадскай маралi, прадухіленне прапаганды парнаграфіі, насілля і жорсткасці;

арганізацыя, правядзенне і падтрымка фундаментальных і прыкладных навуковых даследаванняў і распрацовак у сферы культуры, аказанне метадычнай дапамогi па ажыццяўленні і (або) забеспячэнні культурнай дзейнасці арганiзацыям культуры і іншым юрыдычным асобам, якія ажыццяўляюць культурную дзейнасць;

забеспячэнне развiцця культуры ў сельскай мясцовасцi, у тым ліку шляхам рацыянальнага i аптымальнага размяшчэння арганізацый культуры з улiкам асаблівасцей развiцця асобных рэгiёнаў i галiн вытворчасцi, стварэння арганізацый культуры змешанага тыпу, выкарыстання нестацыянарных форм абслугоўвання;

стварэнне аб’ектаў культурнай інфраструктуры;

садзейнічанне інфарматызацыі сферы культуры;

падтрымка таленавітай моладзі і стварэнне ўмоў для яе плённай дзейнасці;

заахвочванне работнiкаў культуры, творчых работнікаў, арганізацый культуры, спонсараў і мецэнатаў культуры, іншых юрыдычных асоб, грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, якiя ўнеслi значны ўклад у захаванне і развiццё культуры;

сацыяльная абарона работнiкаў культуры i творчых работнiкаў;

садзейнічанне міжнароднаму супрацоўніцтву ў сферы культуры;

забеспячэнне агульнадаступнасці культурнай дзейнасці і культурных даброт, павышэнне якасці культурных даброт;

забеспячэнне ў адпаведнасцi з гэтым Кодэксам, іншымі заканадаўчымі актамі доступу да культурных даброт на льготных умовах для iнвалiдаў, ветэранаў Вялiкай Айчыннай вайны, ветэранаў баявых дзеянняў на тэрыторыi iншых дзяржаў, ваеннаслужачых тэрмiновай службы, дзяцей-сiрот, дзяцей, якiя засталiся без апекi бацькоў, асоб, якiя атрымлiваюць дашкольную, агульную сярэднюю, прафесiйна-тэхнiчную, сярэднюю спецыяльную, вышэйшую, спецыяльную адукацыю, а таксама асоб, якiя маюць заслугi перад дзяржавай i народам;

стварэнне ўмоў інвалідам і іншым фізічна аслабленым асобам для доступу і карыстання паслугамі арганізацый культуры, падраздзяленнямі юрыдычных асоб, якія ажыццяўляюць культурную дзейнасць, у тым ліку доступу да інфармацыйна-камунікацыйных рэсурсаў;

спрыянне стварэнню, распаўсюджванню i папулярызацыi суб’ектамi культурнай дзейнасцi культурных каштоўнасцей, арганізацыі і правядзенню культурных мерапрыемстваў, рэалізацыі культурных праектаў, у тым лiку шляхам размяшчэння сацыяльна-творчых заказаў i фiнансавання дзяржаўных, рэгіянальных і галіновых праграм, накіраваных на захаванне і развіццё культуры;

стварэнне ўмоў для адраджэння, захавання i развiцця гiстарычных традыцый народнай творчасцi, заахвочванне юрыдычных асоб, грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, да культурнай дзейнасці;

садзейнiчанне арганiзацыi i правядзенню культурных мерапрыемстваў, экспертыз, iншых форм аб’ектыўнай i незалежнай ацэнкi вынiкаў творчай дзейнасцi, а таксама развiццю лiтаратурнай i мастацкай крытыкi;

стварэнне дзяржаўных сродкаў масавай iнфармацыi, якiя спецыялiзуюцца на асвятленнi культурнага жыцця ў Рэспублiцы Беларусь i замежных дзяржавах, стымуляванне публiкацый або паведамленняў на тэмы, звязаныя з культурным жыццём, у сродках масавай iнфармацыi;

стымуляванне выдання твораў мастацкай лiтаратуры, якія маюць значэнне для захавання і развiцця беларускай нацыянальнай культуры (творы лiтаратуры нацыянальнай тэматыкi, для дзяцей i моладзi, класiчныя творы мастацкай лiтаратуры i iншыя творы);

рэгуляванне ўвозу і (або) вывазу культурных каштоўнасцей, недапушчэнне без законных падстаў вывазу з Рэспублiкi Беларусь культурных каштоўнасцей i незаконнай перадачы права ўласнасцi на iх, прыняцце мер па вяртанні ў Рэспублiку Беларусь культурных каштоўнасцей, якія без законных падстаў вывезены з яе тэрыторыi або не вернуты ва ўстаноўленым заканадаўствам парадку;

падрыхтоўка, павышэнне кваліфікацыі і перападрыхтоўка работнікаў культуры;

іншыя напрамкі дзяржаўнай палітыкі.

9. 
   Дзяржаўныя, рэгіянальныя і галіновыя праграмы, накіраваныя на захаванне i развiццё культуры
   

2. Фарміраванне, фінансаванне і выкананне дзяржаўных, рэгіянальных і галіновых праграм, накіраваных на захаванне і развіццё культуры, ажыццяўляюцца ў парадку, вызначаным заканадаўствам.

10. 
    Дзяржаўнае кіраванне ў сферы культуры
    

11. 
    Паўнамоцтвы Прэзiдэнта Рэспублiкi Беларусь
    у сферы культуры
    

12. 
    Паўнамоцтвы Савета Міністраў Рэспублiкi Беларусь у сферы культуры
    

забяспечвае правядзенне адзінай дзяржаўнай палітыкі;

зацвярджае дзяржаўныя мінімальныя сацыяльныя стандарты;

зацвярджае парадак стварэння (рэканструкцыі) і прыёмкі твораў манументальнага і манументальна-дэкаратыўнага мастацтва;

забяспечвае развіццё міжнароднага супрацоўніцтва;

ажыццяўляе іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь, гэтым Кодэксам, іншымі законамі і актамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

13. 
    Паўнамоцтвы Мiнiстэрства культуры Рэспублiкi Беларусь у сферы культуры
    

праводзіць адзіную дзяржаўную палітыку;

каардынуе дзейнасць iншых рэспублiканскiх органаў дзяржаўнага кiравання ў гэтай сферы;

распрацоўвае і рэалізуе дзяржаўныя і галіновыя праграмы, накіраваныя на захаванне і развіццё культуры;

вызначае агульную стратэгію развіцця гэтай сферы;

арганізуе міжнароднае супрацоўніцтва;

стварае дзяржаўныя арганізацыі культуры, садзейнічае развіццю іх матэрыяльна-тэхнічнай базы, забяспечвае аказанне метадычнай дапамогі па ажыццяўленні і (або) забеспячэнні культурнай дзейнасці арганізацыям культуры і іншым юрыдычным асобам, якія ажыццяўляюць культурную дзейнасць;

арганізуе і праводзіць культурныя мерапрыемствы;

арганізуе і садзейнічае правядзенню мерапрыемстваў па ахове гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны, вызначае методыку падрыхтоўкі і правядзення эвакуацыі гісторыка-культурных каштоўнасцей, якім пагражае знішчэнне ў выпадку надзвычайнай сітуацыі або ўзброенага канфлікту, у тым ліку за межамі Рэспублікі Беларусь;

прымае меры па прадухіленні прапаганды парнаграфіі, насілля і жорсткасці;

размяшчае сацыяльна-творчыя заказы;

забяспечвае падрыхтоўку, перападрыхтоўку i павышэнне квалiфiкацыi работнiкаў культуры;

ажыццяўляе іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з гэтым Кодэксам і іншымі актамі заканадаўства.

14. 
    Паўнамоцтвы iншых дзяржаўных органаў,
    а таксама мясцовых выканаўчых i распарадчых органаў у сферы культуры
    

2. Мясцовыя выканаўчыя i распарадчыя органы ў сферы культуры:

прымаюць удзел у правядзенні адзінай дзяржаўнай палітыкі;

вырашаюць пытаннi культуры мясцовага значэння;

распрацоўваюць і рэалізуюць рэгіянальныя праграмы, накіраваныя на захаванне і развіццё культуры;

ствараюць дзяржаўныя арганізацыі культуры, садзейнічаюць развіццю іх матэрыяльна-тэхнічнай базы;

арганізуюць і праводзяць культурныя мерапрыемствы;

арганiзуюць i садзейнiчаюць правядзенню мерапрыемстваў па ахове гiсторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны;

размяшчаюць сацыяльна-творчыя заказы;

ажыццяўляюць іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з гэтым Кодэксам і іншымі актамі заканадаўства.

15. 
    Узаемадзеянне ў сферы культуры дзяржаўных органаў з органамi тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання, грамадскiмi аб’яднаннямi і іншымі юрыдычнымі асобамі, грамадзянамі, у тым ліку індывідуальнымі прадпрымальнікамі
    

2. У мэтах забеспячэння ўдзелу органаў тэрытарыяльнага грамадскага самакіравання, грамадскiх аб’яднанняў і іншых юрыдычных асоб, грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, у рэалізацыі дзяржаўнай палiтыкi ў сферы культуры, аб’ектыўнай ацэнкi праблем i распрацоўкi мер па iх вырашэнні пры дзяржаўных органах могуць стварацца на грамадскіх пачатках грамадскiя саветы (камісіі) i iншыя кансультатыўныя органы (экспертныя фарміраванні) па пытаннях культуры з ліку творчых работнікаў, работнікаў культуры, іншых грамадзян, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, прадстаўнікоў грамадскіх аб’яднанняў, дзяржаўных органаў, навуковых арганізацый, іншых юрыдычных асоб.

3. Грамадскiя саветы (камісіі) i iншыя кансультатыўныя органы (экспертныя фарміраванні) па пытаннях культуры:

ажыццяўляюць падрыхтоўку прапаноў па рэалiзацыi дзяржаўнай палiтыкi ў сферы культуры;

садзейнiчаюць рэалiзацыi культурных праектаў, дзяржаўных, рэгіянальных і галіновых праграм, накіраваных на захаванне і развіццё культуры, правядзенню мерапрыемстваў па ахове гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны, развіццю бібліятэчнай і музейнай справы, кінематаграфіі, дэкаратыўна-прыкладнога, манументальнага, музычнага, тэатральнага, харэаграфічнага, эстраднага, цыркавога і іншых відаў мастацтва, развіццю і падтрымцы народных мастацкіх рамёстваў, адукацыі ў сферы культуры, арганізацыі і правядзенню культурных мерапрыемстваў;

ажыццяўляюць падрыхтоўку прапаноў па ўдасканаленні заканадаўства аб культуры;

аказваюць метадычную і экспертную дапамогу, кансультуюць па пытаннях культуры;

ажыццяўляюць падрыхтоўку прапаноў па пытаннях культуры, дзейнасці работнiкаў культуры, творчых работнікаў, грамадскіх аб’яднанняў і іншых суб’ектаў культурнай дзейнасці;

садзейнiчаюць стварэнню спрыяльных умоў для культурнай дзейнасці, развіццю мiжнароднага супрацоўнiцтва ў сферы культуры.

4. Склад грамадскiх саветаў (камісій) i iншых кансультатыўных органаў (экспертных фарміраванняў) па пытаннях культуры зацвярджаецца дзяржаўным органам, пры якім яны ствараюцца.

Грамадскiя саветы (камісіі) i iншыя кансультатыўныя органы (экспертныя фарміраванні) па пытаннях культуры дзейнічаюць на падставе зацверджанага імі рэгламенту.

5. Рашэннi грамадскiх саветаў (камісій) i iншых кансультатыўных органаў (экспертных фарміраванняў) па пытаннях культуры носяць рэкамендацыйны характар, калі іншае не вызначана гэтым Кодэксам, іншымі заканадаўчымі актамі.

16. 
    Супрацоўніцтва ў сферы культуры дзяржаўных органаў з камерцыйнымі арганізацыямі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі
    

2. Асноўнымі напрамкамі супрацоўніцтва ў сферы культуры дзяржаўных органаў з камерцыйнымі арганізацыямі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі з’яўляюцца:

рэалізацыя культурных праектаў, у тым ліку сумесныя вытворчасць фільмаў, арганізацыя і правядзенне культурных мерапрыемстваў;

развіццё матэрыяльна-тэхнічнай базы арганізацый культуры;

правядзенне мерапрыемстваў па ахове гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны.

3. Дзяржаўнымі мерамі па ажыццяўленні супрацоўніцтва ў сферы культуры дзяржаўных органаў з камерцыйнымі арганізацыямі і індывідуальнымі прадпрымальнікамі з’яўляюцца:

распрацоўка дзяржаўных, рэгіянальных і галіновых праграм, накіраваных на захаванне і развіццё культуры, выканаўцамі мерапрыемстваў якіх могуць быць камерцыйныя арганізацыі і індывідуальныя прадпрымальнікі;

размяшчэнне сацыяльна-творчых заказаў;

іншыя меры, прадугледжаныя актамі заканадаўства.

17. 
    Сацыяльна-творчыя заказы
    

2. Размяшчэнне сацыяльна-творчага заказу ажыццяўляецца шляхам заключэння дагавора паміж Мiнiстэрствам культуры Рэспублiкi Беларусь або iншым дзяржаўным органам і суб’ектам культурнай дзейнасцi ў адпаведнасці з заканадаўствам аб дзяржаўных закупках.

3. Дзеяннi, заснаваныя на дагаворы з суб’ектам культурнай дзейнасцi аб стварэннi i выкарыстаннi вынiкаў творчай дзейнасцi, не з’яўляюцца ўмяшаннем у творчую дзейнасць.

18. 
    Падтрымка таленавітай моладзі
    

2. У Рэспубліцы Беларусь арганізуюцца мерапрыемствы, у тым ліку алімпіяды і конкурсы, накіраваныя на выяўленне таленавітай моладзі, праводзіцца пастаянны аналіз работы з такой моладдзю, вядзецца банк даных таленавітай моладзі.

3. Мерамі падтрымкі таленавітай моладзі з’яўляюцца прысуджэнне заахвочванняў спецыяльнага фонду Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы таленавітай моладзі, прадастаўленне грамадзянам, уключаным у банк даных таленавітай моладзі, ільгот і гарантый у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

4. Фарміруе і вядзе банк даных таленавітай моладзі Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь або юрыдычная асоба, ім упаўнаважаная.

Парадак фарміравання, вядзення і выкарыстання банка даных таленавітай моладзі вызначаецца Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.