Лясное возера дрэмле абсаджана лесам адвечным

Дрэмле абсаджана лесам адвечным,

Цiнай засланае возера у лесе;

Шастае цiха асока i аер,

Нудныя казкi мне верба шапоча.
Сосны i вязы, дубы i асiны

Вокала возера вартай пасталi,

Долу кiваюць паклоны нямые,

Небу малiтву таемную твораць.

Соннаю пушчай, амшалаю сцежкай,

Жоутае лiсце шасцiць пад нагамi,

Шчокi калючка сасновая шчыпле.

Вочы i думкi пабеглi далёка...